ERMENI HABER AJANSI

Եթե հայ-թուրքական հարաբերություններում առկա խնդիրները հետաքրքրեին միան այդ երկու երկրներին, ապա հնարավոր է, որ լուծման ընթացքն այսօր ավելիին հասած լիներ: Նման կարծիք է հայտնել թուրքական ««Սթար գազեթե» կայքի սյունակագիր Բերիլ Դեդեօղլուն: Վերջինիս համոզմամբ` հարավկովկասյան երեք հանրապետությունների (Հայաստան, Վրաստան, Ադրբեջան) արտաքին քաղաքականությունները, հիմնած դաշինքները, ստորագրած պայմանագրերը և մինչևիսկ պետայրերի արտասահմանյան այցերը Ռուսաստանի ուշադրության տակ են: Այլ կերպ ասած` Ռուսաստանն ինչքան թույլ կտա, այդքան էլ նշյալ երկրները կկարողանան Արևմուտքի հետ սերտացնել իրենց հարաբերությունները: Իսկ ահա Թուրքիան հարավկովկասյան այդ երեք պետություններից միշտ առավելագույն նախապատվությունը ստիպված է տալ Ադրբեջանին, քանի որ, ըստ Դեդեօղլուի, այդ են պահանջում էներգետիկ, տնտեսական և առևտրային շահերը:

Հոդվածի հեղինակը նշում է, որ այն դեպքում, երբ Ռուսաստանը ցանկանում է տարածաշրջանում «ռեժիմ հիմնել», Իրանն Արևմուտքի հետ երկխոսություն է սկսում, Թուրքիան Իրաքի հետ էներգետիկ պայմանագրեր է փորձում կյանքի կոչել, Սիրիայում ճգնաժամը շարունակվում է, էլ ավելի է կարևոր դառնում Կովկասի վրա ուշադրության կենտրոնացումը:

Դեդեօղլուն հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործում կարևորում է «Սևծովյան տնտեսական համագործակցություն» կազմակերպության դերը ու հատկապես Թուրքիայի ներկայությունը «ՍԾՏՀ»-ում: Բայցևայնպես գլխավոր գործոնը, ըստ նրա, հասարակությունների հանդես բերած դիրքորոշումներն են:

«Ժողովուրդներն ինչքան աջակցություն ցուցաբերեն, այդքան արգելք կստեղծվի, որ ուրիշները միջամտեն ու փորձեն օգտագործել դրանք հօգուտ իրենց: Քանի որ եթե Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորումը տեղի ունենա, Ադրբեջան-Հայաստան հարաբերությունները որոշող Ռուսաստանի ազդեցությունը Թուրքիայի ներկայությամբ արդեն որոշ չափով կսահմանափակվի»,- ընդգծում է հոդվածագիրը` հավելելով, որ եթե Ադրբեջանը բանակցում է  Հայաստանի հետ, ինչո՞ւ ուրեմն Թուրքիան չբանակցի Հայաստանի հետ:

Ermenihaber.am