ERMENI HABER AJANSI

İspanyol gastronomi dergisi 7Caníbales, Ermeni şarapçılığının yeniden doğuşunu konu alan bir makale yayımladı. Ünlü gazeteci ve yazar Jordi Luque’nin kaleme aldığı yazıda, Ermenistan’ın dünya şarap haritasına dönüş süreci ele alınıyor. Luque, bu süreci anlamak için yerel şarap üreticileriyle yaptığı görüşmelere yer vererek, ülkenin köklü şarapçılık geçmişinden günümüz yeniliklerine kadar uzanan bir hikâye sunuyor. Yazıda, Ermeni şarapçılığının Sovyet döneminde yaşadığı duraklama ve ardından gelen yeniden canlanma süreci detaylı bir şekilde inceleniyor.

Makale, Luque’nin sommelier Mariam Saghatelyan ile yaptığı görüşmelere odaklanıyor. Saghatelyan, Sovyet döneminin Ermenistan’da şarapçılık üzerindeki etkilerini aktararak, o dönemde ülkenin daha çok sert içkilerle anıldığını belirtiyor. Şarap kültürünü yeniden canlandırmanın zorluklarından bahseden Saghatelyan, bu mirasa rağmen Ermenistan’ın zengin şarapçılık potansiyelini vurguluyor. Yazar, Saghatelyan’ın Yerevan’da kurduğu ve ülkenin dört bir yanından şaraplar sunan In Vino şarap barından da söz ediyor. Bu mekân, yerel şarapların tanıtılmasında önemli bir rol oynuyor.

Luque ayrıca Vayots Dzor bölgesindeki Areni mağarasında bulunan 6.000 yıllık şarap üretimi izlerini ve bu keşfin Ermenistan’ın antik şarapçılık geleneklerini nasıl simgelediğini anlatıyor. Volkanik toprakları ve yüksek rakımlı bağlarıyla bu bölgenin modern şarapçılığın merkezlerinden biri haline geldiğini ifade ediyor. Özellikle Trinity Canyon Vineyards ve Tushpa gibi şaraphaneler, bölgenin potansiyelini yansıtan önemli örnekler arasında yer alıyor. Tushpa’nın yerel üzüm çeşitlerinden ürettiği köpüklü şaraplar, tazelikleri ve enerjileriyle öne çıkıyor. Ayrıca Zulal şaraphanesinin Karmir Kot gibi nadir üzüm çeşitlerini kullanarak ürettiği şaraplar, canlı ve meyvemsi karakterleriyle dikkat çekiyor.

Son olarak, makale Ermeni şarapçılığının genç üreticilerle nasıl yeniden canlandığını vurguluyor. Yeni nesil üreticilerin, antik yöntemleri yenilikçi yaklaşımlarla birleştirerek benzersiz şaraplar ortaya koyduğu belirtiliyor. Örneğin, Tushpa’dan Karlen Manaseryan ve Zulal’dan Eymi Keushguerian, hem geçmişe saygı duyarak hem de modern teknikler kullanarak sofistike şarap severlere hitap eden üretimler gerçekleştiriyor. Luque, Ermenistan’ın bu etkileyici dönüşüm hikâyesini anlatmaya değer buluyor ve okuyucuları bu kadim şarapçılık ülkesini keşfetmeye davet ediyor.