ERMENI HABER AJANSI

1990’ların başında Azerbaycan’da Ermenilere yönelik düzenlenen sistematik katliamlar ve sürgünler sonucunda yaklaşık 400.000 Ermeni ülkeden zorla çıkarıldı. Bu olaylar, özellikle 1990 Ocak ayında Bakü’de gerçekleştirilen katliamlarla zirveye ulaştı. Azerbaycanlı organize gruplar, devletin ve Sovyet makamlarının göz yummasıyla Ermenilere karşı insanlık dışı suçlar işledi. Bu süreçte, bir zamanlar Bakü’nün inşasında ve gelişiminde büyük katkılar sağlayan Ermeni toplumu, tarihi, kültürel ve ekonomik varlıklarını geride bırakarak evlerinden sürgün edilmek zorunda kaldı.

Katliamlar yalnızca Bakü ile sınırlı değildi. Sumgayıt ve Kirovabad (bugünkü Gence) gibi şehirlerde daha önce yaşanan geniş çaplı şiddet olayları, Bakü’deki trajedinin habercisiydi. Ermeniler, yüzyıllara yayılan tarihsel izlerini ve zengin kültürel miraslarını kaybederken, hiçbir tazminat ya da hak arama şansı bulamadılar.

Ermenistan Dışişleri Bakanlığı, bu trajik olayların 35. yıldönümünde yaptığı açıklamada, katliamları insanlık dışı ve kasıtlı bir etnik temizlik olarak tanımladı. Bakanlık, Bakü’de bir hafta boyunca süren şiddet olaylarında Ermenilerin evlerinden ve şehirlerinden koparıldığını, bu eylemlerin devlet desteği ve Sovyet yönetiminin kayıtsızlığı ile mümkün kılındığını vurguladı. Açıklamada, Bakü Ermeni topluluğunun, 19. yüzyılın ortalarından itibaren şehrin sanayi, kültür ve eğitim alanlarında hayati bir rol oynadığı hatırlatıldı. Ancak, katliamlar sonucu geride milyarlarca dolar değerinde mülk ve zenginlik bırakarak zorla sürgün edilen Ermenilerin, bu kayıplar için hiçbir şekilde tazminat alamadığı belirtildi.

Dışişleri Bakanlığı ayrıca, Sumgayıt ve Kirovabad’da yaşanan daha geniş çaplı katliamların, Bakü’deki trajedinin öncüsü olduğunu ve Ermenilerin tarihi mirasının sistematik olarak silindiğini ifade etti. Açıklamanın sonunda, bu acı olayların bir daha tekrarlanmaması için Güney Kafkasya’da barış ve istikrarın gerekliliği vurgulandı. Bakanlık, bu bağlamda kurbanların anısını yaşatmanın önemine dikkat çekti ve barışa giden yolun geçmişle dürüst bir yüzleşmeden geçtiğini belirtti.

Açıklamada yer alan ifadelere göre bu trajediler, yalnızca bir halkın yaşadığı büyük acıları değil, aynı zamanda geçmişin adaletle tanınmasının barış ve uzlaşı için ne kadar kritik olduğunu hatırlatıyor.